de meest westelijke punt van Bretagne

7 juni 2011, de dagen en data worden steeds moeilijker uit elkaar te houden. Is het nu dinsdag of woensdag. Kortweg het vakantie gevoel maakt zich meester van de Aurora. Als er geen wekker wordt gezet worden we pas om half negen voorzichtig wakker en omdat het een geprogrammeerde rustdag is loopt iedereen maar wat aan te klooien aan zijn boot.
Hoe kwamen we hier. Vanaf Geurnsey gingen we al om zes uur op weg naar Trebeurden. Dit omdat er maar beperkt toegang is in die haven, moet je er op een bepaalde tijd zijn wil je over de drempel kunnen. Dat krijg je met een verschil van 7 meter tussen eb en vloed. Om te weten hoe dat werkt moet je het vorige verhaal over Geursney maar lezen.
De wind zat in het NO-ten 5 a 6 BFr, en omdat we ZW gingen liepen we ruim op schema. De zee was weer de bekende klotsbak (dat begint te wennen) en voor de rest was het grijs en regenachtig. In ieder geval waren we ruimschoots op tijd in Trebeurden. Omdat de Aurora de minste diepgang heeft gingen wij als verkenner de haven in. Gelukkig werden we verwacht want de ” Harbourmaster” stond al druk te gebaren waar we naar toe moesten. Rapport uitgebracht naar de rest van het gepeupel zodat die een voor een binnen konden komen.
Het gepeupel bestaat uit in totaal 13 jachten, van 17,5 mtr tot zo’n 10 mtr. De snelheidsverschillen zijn ook behoorlijk. Zo liep gisteren op weg van Trebeurden naar L’Abre Wrac’h de Kartharos, een Bestevear 49ST als maximale snelheid 10,9 knopen terwijl op de Aurora, we de ..... uit de broek zeilend niet hoger kwamen als 8,9 knopen. (Ook niet onverdienstelijk). De langzaamste boot de Contentezza komt al zeilend dan niet boven de 6 knopen. Nu is die laatste beslist de gezelligste boot met zeker de beste kok van de vloot. (Oké Harris, zo goed). Gelukkig hebben ze ook een motor en sinds Geurnsey volle tanken dus, voortijdig vertrekken en het gas erop, zitten ze toch op tijd aan de borrel. (Contentezza2011@waarbenje.nu)
Verder hebben we een Dehler 35 die hoog aan de wind en ook vaak daarnaast niet bij te benen is.
Schepen die allemaal vaak een diepgang hebben meer dan twee meter. De Aurora levert zeker aan de wind hoogte en snelheid in tegen deze diepkielers. Dat scheelt meer als je zou verwachten. In dit gezelschap zit ook een nieuwe Moody 41. We smeden boze plannen om een emmer achter die boot te hangen want die is veruit de snelste. Jammer genoeg voor Rudi,de eigenaar, doet daar de stuurautomaat het niet meer en terwijl we weten wat er stuk is, lukt het niet om door de bureaucratie van de diverse importeurs, dealers en bouwers heen te breken. Zeker de support van Nova Yachting in Bruinisse (de leverancier van dit schip) is ronduit WAARDELOOS. Je schaamt je voor je Zeeuwse achtergrond.
Gelukkig zit er in dit bonte gezelschap veel kennis van bootjes dus lossen we dit met zijn allen wel op.
Gisterochtend om negen uur met ruime wind 5 Bfr, naar L’Abre Wrac’h. Eigenlijk niet veel meer als een inham in de kust gemarkeerd met grote stenen naar een jachthaven. Het dorp is 2 km lopen de berg op, dus eigenlijk niet de meest prettige plaats om verwaaid te liggen. En dat is nu precies wat we doen. Het giert door het want, vallen klapperen tegen masten en het is maar goed dat het redelijk zonnig is want anders werd je er bang van. Het oorspronkelijke plan was woensdag vertrekken naar de andere kant van Bretagne om daarvandaan, vrijdag de trip naar La Corûna aan te vangen. De verwachting is nu dat we donderdag direct hiervandaan naar Spanje vertrekken. Ook om een vuiltje in de Golf van Biscaje te ontlopen. Maar de weergoden beslissen en die worden via alle ons ten dienste staande middelen in de gaten gehouden.
Morgen kijken we wel verder.
Aurora.
p.s. onze gevederde opstapper is na zijn vlieg en rust tijd weer zelf vertrokken na ons ontbijt.